جاجیم واژه ای ترکی است که از دو بخش جی جی به معنی قشنگ و پر نقش و نگار، و یم به معنی مال من تشکیل شده است قدیمی ترین جاجیم مربوط به قوم نازکای پرو در سده سوم میلادی عنوان می دارند در ایران در نگاره ای مربوط به قرن هشتم با نقوش نوار مورب به چشم می خورد جاجیم گونه ای زیر انداز دورویه است با ترکیبی از پارچه کلفت شبیه پلاس و نخ های ظریف پشمی یا پنبه‌ای. جاجیم پرز ندارد و از هر دو روی آن بعنوان روانداز، بالاپوش گرم و یا مانند عشایر برای بسته بندی لوازم استفاده می شود .جاجیم بافی به عنوان صنایع دستی آذربایجان،زنجان، اردبیل،کرمانشاه، کردستان، همدان، لرستان و فارس رواج زیادی دارد بافت جاجیم شبیه گلیم است با این تفاوت که جاجیم ۴ تخته بافته ، و بعد به هم متصل و دوخته می شود . با چله کشی شروع شده ، تمام مراحل بافت مخصوصا چله کشی در فضایی باز و در محوطه های به طول تقریبی ۱۰ تا ۲۰ متر به وسیله ۴ میخ چوبی صورت می گیرد .با گردش مداوم شخص چله کش بدور این چهار ضلعی و تغییر مداوم گلوله های رنگی نخ ، طراحی جاجیم نیز شکل می گیرد .گرداننده اصلی کار چله کشی از مهارت بیشتری برخوردار است و معمولا گردش نخ توسط افراد با مهارت پایین و به دفعات انجام می شود تا تعداد مورد نظر تار نخ که عرض نوار جاجیم را تشکیل می دهد به دور این میخ های چوبی گشته باشد پس از چله کشی چله را روی زمین دراز کرده و آماده بافت می گردد.
- پشتیبانی ۰۹۲۱۲۷۴۶۷۳۴
