هنر دندانی بافی یا گل خورد که به جامه زرتشتیان یزد شهرت دارد . دارای شیوه بافتی ظاهرا ساده اما پرزحمت است .برای تولید آن ابتدا گره هایی کوچک در پارچه زده می شود که به تدریج نقش اساسی و اصلی آن به صورت گلی ساده یا به شکل خورشید نمایان می گردد و معمولا در اطراف آن یک رشته گلهای کوچک یا ستاره هایی به شکل حلقه بافته می شود . به وسیله این شیوه بافت روسری های پشمی هفت رنگ نیز تولید می شود .که دارای 4 ترنج 4 گوش به رنگ قهوه ای متمایل به سیاه در وسط ودر میان ترنج نقوش مدور با شیوه دندانی و به رنگ سفید آجری بافته می شود و سرانجام دو نوار قرمز و سیاه با حاشیه گلهای دندانی به صورت دایره هایی با خطوط حاشیه دار ترکیب ساده ولی دلنشین را تکمیل می کند شاید نام این پارچه گل خورشید بوده است که در تداول عامه به گل خورد تبدیل شده است . در مقدمه ابن خلدون آمده است این صنعت (نساجی و خیاطی) در میان مردم از روزگاران کهن وجود داشته است و عامه مردم از این رو که صنایع مزبور بسیار کهن می باشند آنها را به حضرت ادریس (ع) نسبت می دهند و چه بسا که نخستین سازنده هنر دندان بافی را هرمس می دانند و گاهی گفته شده است که هرمس همان ادریس است.

مقالات پیشنهادی برای شما: