یکی از صنایع دستی و از هنر های مکانیکی ایران است که به طور معمول در مناطقی که چوب بیشتر یافت می شود رواج زیادی دارد شیوه ای از تولید محصولات چوبی است که چوب توسط ابزار به وسایل کاربردی مختلف از جمله قلیان، گهواره، پایه آباژور و انواع ظروف تبدیل می گردد .این هنر سابقه طولانی در ایران داشته ، بقایای نقش برجسته تخت داریوش در تخت جمشید و همچنین عود سوز و چهار پایه گواه این ادعاست. در این هنر از چوب های نرم و اندکی مرطوب به خصوص چوب سپیدار ، گردو ، نارون و توسکا استفاده می شود . اشیا به صورت متقارن و با تراش چوب در اثر حرکت دورانی دستگاه خراطی حاصل می شود دستگاه از دو بازو فلزی تشکیل شده، که با قرار گرفتن و محکم شدن حجم چوبی میان آن ها و با چرخش حول یک محور کار ،توسط میله های فلزی ( مغار ) و با ایجاد خراشیدگی و فرورفتگی شکل مورد نظر خلق می گردد در این هنر هر چه چوب فشرده تر و محکم تر باشد می توان کارهای ظریف تر ساخت.