معرفی

هوشنگ سیحون از معماران به نام ایرانی و اولین رئیس ایرانی دانشکده هنرهای زیبای تهران بود.  او علاوه بر معماری در نقاشی، گرافیک و نیز مجسمه‌سازی نیز دستی توانمند داشت. شهرت اصلی او به خاطر طراحی بناهای یادبود و مقبره‌هایی مانند آرامگاه خیام، نادرشاه افشار، فردوسی، کمال‌الملک و نیز بنای یادبود ابوعلی سینا در همدان است.

زندگی

سیحون متولد مرداد 1299 در خانواده‌ای هنری است. پدربزرگ مادری او میرزاعبدالله فراهانی، تدوین‌کننده ردیف موسیقی دستگاهی ایرانی، و دایی او احمد عبادی، نوازنده مشهور سه تار، است. او در رشته معماری در دانشکده معماری دانشگاه هنرهای زیبای تهران تحصیل کرد. پس از آن برای ادامه تحصیل به راهی پاریس شد و در مدرسه بوزار پاریس دکتری معماری خود را گرفت. پس از بازگشت از فرانسه، در دانشکده هنرهای زیبا، مشغول به تدریس شد و پس از آن تا سال ۱۳۵۷ به عنوان رئیس این دانشکده فعالیت داشت.

فعالیت‌ها

سیحون در طول سال‌های فعالیت خود عضو شورای ملی باستان‌شناسی، شورای عالی شهرسازی، شورای مرکزی تمام دانشگاه‌های ایران و کمیته بین‌المللی ایکوموس وابسته به یونسکو بود. همچنین به مدت ۱۵ سال مسئولیت بازسازی بناهای تاریخی ایران را برعهده داشت. سیحون نقش مهمی در زنده کردن معماری ایرانی و همچنین توجه به بناهای باستانی ایران داشت. در زمان او، دانشجویان معماری با سفر به نقاط مختلف ایران و نقش برداری از بناهای به جا مانده از دوران گذشته آشنایی در خوری با معماری ایرانی پیدا کردند. این مسئله در تربیت شاگردانی چون حسین امانت، طراح برج آزادی، تأثیر به سزایی داشت. علاقه سیحون به معماری ایرانی و آشنایی او با این هنر را در طرح بناهای یادبود او برای شخصیت‌های ملی و تاریخی ایران به وضوح می‌توان مشاهده کرد.

سرانجام

او که پس از انقلاب ایران از کشور خارج شده بود و به مدت بیش از دو دهه در ونکوور کانادا اقامت داشت، سرانجام در خرداد ماه سال 1393 و در سن 93 سالگی چشم از جهان فرو بست.